Inhoudsopgave
De Newfoundlander is een aanhankelijke, zelfverzekerde en zachtmoedige hond. Hij is rustig en sociaal. De meeste honden van dit ras zijn echte waterratten en gaan dan ook graag zwemmen. Het is ook een erg grote hond, dus hij heeft veel ruimte nodig. Niet alleen in huis, maar ook bijvoorbeeld in een auto.
De Newfoundlander is geschikt voor een baasje die zijn hond op een consequente maar vriendelijke manier opvoedt. Ook moet je de tijd nemen om zijn vacht goed te verzorgen en accepteren dat je huis onder de haren van deze hond zal komen te zitten.
👋 Voordat je verder leest…
Hieronder kan je je inschrijven voor onze Newfoundlander nieuwsbrief. Daarin delen we de handigste tips, interessante artikelen en soms ook kortingsacties.
We zouden het heel erg leuk vinden als je je inschrijft. Als bedankje sturen we je direct een PDF met 52 geniale tips voor jouw Newfoundlander!
De geschiedenis van het ras
De Newfoundlander komt van het gelijkgenaamde eiland Newfoundland in het noorden van Canada. Deze weersbestendige honden hebben een imposante verschijning en omdat ze graag zwemmen en in het water zijn, hielpen ze vroeger de zeevaarders en vissers uit Newfoundland met de dagelijkse werkzaamheden.
De Newfoundlander heeft een dikke vacht waardoor zelfs de meest extreme weersomstandigheden zoals ijzige kou, sneeuw en storm geen problemen waren voor dit ras. Ze werden voor een kar gespannen en hielpen bij het binnenslepen van zware ladingen alsof ze een waterhond waren.
Ze sleepten van vissersnetten en vissersboten naar de kust. Deze watervrienden waren onvermoeibaar en hielpen zelfs in krachtige stromingen nog mee. Door hun tomeloze inzet werd het ras ook in andere landen bekend als een echte werkhond.
De oorsprong
Waar de wortels van dit ras precies liggen, is niet helemaal duidelijk. Er wordt vermoed dat de Newfoundlander voort is gekomen uit kruisingen van honden van de oer inwoners van Canada, de Micmac indianen, en de honden van de eerste Europese vissers.
De honden die geboren werden op Newfoundland vermengde zich met verschillende Europese rassen die de kolonisten en zeevaarders uit Europa mee naar Canada brachten. Waarschijnlijk zitten er in de verre voorouders van de Newfoundlander ook wat sleehonden zoals de hond van de Inuit en de Innu. Aan hen heeft de Newfoundlander dan ook zijn dikke ondervacht te danken.
Een andere theorie is dat de Pyreneese berghonden die de lokale vissersmannen vergezelden, verwant zijn aan de Newfoundlander. Eerst werd ook nog wel eens gedacht dat de grote zwarte berenhond van de Vikingen ook een rol hebben gehad in het ontstaan van de Newfoundlander, maar dit is nooit bewezen.
Een andere theorie is dat John Cabot uit Venetië en zijn manschappen, die Newfoundland ontdekten in het jaar 1497, hun scheepshonden op het eiland aan land hebben gebracht. Die honden zouden dan de grondslag hebben gelegd voor de Newfoundlander zoals we hem vandaag de dag kennen. Deze honden waren niet alleen de voorouders van de Pyreneese berghond, maar ook van de Noord-Spaanse Spaniël.
Let op: Alles wat je wilt weten over jouw Newfoundlander wordt ook uitgebreid behandeld in Newfoundlander Handboek. Je kan het handboek bekijken via deze link.
Dr. Albert Heim, een Zwitserse deskundige, heeft echter weer ondervonden dat de schedel van de Newfoundlander op sommige vlakken erg lijkt op de ‘Canis Familiaris Inostranzeur’, oftewel de oervader van de Molossus en de Tibetaanse Dog. Dit zijn dogachtigen waar de Pyreneese Berghond, de St. Bernard, de Elandhond en de Mastiff ook bij horen.
Als je je bedenkt dat de Newfoundlander bij deze honden hoort, kan hij zichzelf dus niet op een eiland hebben ontwikkeld en moet hij eigenlijk wel van een andere plek komen. Welke bevolkingsgroepen dit hebben gedaan, is volgens hem onduidelijk. Misschien waren het de Baskische vissers, maar het zouden ook de oer Indianen geweest kunnen zijn of Leif Erikson, de vergeten ontdekker van Amerika.
Bekendheid alom
In de achttiende eeuw werden de kruisingen tussen de honden van de inheemse bevolking en die van de Europese zeevaarders voor het eerst de Newfoundlander genoemd. Ze hadden een goede naam als werkhond en reddingshond, waardoor hij ook al snel in Europa bekend werd.
In de negentiende eeuw werd dan ook de interesse van de Franse en Engelse middenklassen en bovenklasse gewekt. Zij hoorden namelijk heroïsche verhalen over de Newfoundlander als reddingshond die vele zeevaarders het leven heeft gered. Hierdoor werd de Newfoundlander in Europa vooral gezien als luxe hond.
Een echte scheepshond
Het ras was al snel erg populair als scheepshond bij de Engelsen. De Newfoundlander werd zelfs zo bekend vanwege zijn reddingsacties in het water dat het op een gegeven moment verplicht was om twee Newfoundlanders als onderdeel van de uitrusting op de reddingsposten te hebben langs de kust van Groot-Brittannië.
Het was dan zijn taak om met een lijn van het schip naar de kust te zwemmen. Op deze manier kon er een verbinding gemaakt worden met de hulp aan land. Deze hond is zo’n krachtige zwemmer dat hij ook gewoon een klein bootje aan land kan brengen.
De eerste vereniging
In het jaar 1860 werd de Newfoundlander voor het eerst getoont op een hondententoonstelling in Birmingham. Zo’n vijftien jaar later werd er een fokboek bijgehouden door de Engelse kennelclub. Weer elf jaar daarna, namelijk in 1886, werd The Newfoundland Club opgericht in Engeland. Het is nog altijd één van de eerste en oudste fokkersverenigingen van dit ras.
Het uiterlijk
De Newfoundlander is een zwaargebouwde en grote hond. Zijn lichaam is langer dan dat hij hoog is, gespierd en compact. Dit ras heeft een brede rug en ook zijn borstkas is breed en diep. Hij heeft een sterke staart die breed is bij de aanzet. Normaal gesproken hangt hij omlaag of bij zijn hak, maar wanneer de Newfoundlander in actie is, wordt de staart hoger gedragen.
Zijn poten zijn stevig en recht en hij heeft grote voeten. De Newfoundlander is erg goed in zwemmen en de vliezen tussen zijn tenen helpen hem hier ook bij.
De kop van dit ras is massief, hij heeft een vierkante, korte snuit en een duidelijke achterhoofdsknobbel. Zijn ogen staan redelijk ver uit elkaar en zijn vrij klein. De oren van de Newfoundlander hebben een driehoekige vorm, zijn redelijk klein en hebben een ronde punt. Ze staan vrij ver naar achter op hun kop en hangen omlaag.
De gemiddelde schouderhoogte van een reu Newfoundlander is 71 centimeter. Een teefje is een stuk kleiner en is gemiddeld 66 centimeter groot. Een reu weegt gemiddeld rond de 68 kilo en de teef weegt ongeveer 54 kilo.
De vacht
De Newfoundlander heeft natuurlijk een ontzettend dikke vacht. Zowel zijn bovenvacht en ondervacht zijn waterafstotend. Dat is natuurlijk ook wel handig bij een hond die zo van zwemmen houdt. De ondervacht is zacht en dicht en de bovenvacht is redelijk lang. Het haar is iets korter op de kop, oren en snuit van de hond.
Op de achterkant van de poten zijn de haren juist wat langer, net zoals op de staart. De vacht kan verschillende kleuren hebben. Hij kan zwart zijn, donkerbruin of wit-zwart. Als de Newfoundlander wit-zwart is, dan is het het beste wanneer hij een zwarte kop heeft met een witte bles en een zwart zadel en dat het bij de bovenkant van zijn staart en bij het kruis ook zwart is. Wanneer de hond een zwarte of een zwart-witte vacht heeft, dan zijn de ogen donkerbruin van kleur. Bij bruine Newfoundlanders zijn de ogen wat lichter van kleur.
Het karakter
De Newfoundlander is een hele vriendelijke, zachtmoedige en in de meeste gevallen volgzame hond. Hij is heel erg gehecht aan zijn gezin en daardoor ook heel aanhankelijk. Hij maakt zich niet zo snel onnodig druk, maar als het nodig is dan zal hij zijn familie beschermen.
Over het algemeen is hij naar onbekende mensen heel vriendelijk en ook tegenover andere honden is de Newfoundlander tolerant en sociaal. Dit hondenras is ook met kinderen heel verdraagzaam en geduldig, dus ook zij gaan goed samen. Let er natuurlijk wel op dat jonge kinderen niet alleen zijn met de hond en leer je kinderen om de Newfoundlander met respect te behandelen en om hem niet te gebruiken alsof het een klimrek is.
Het is daarnaast ook een intelligente, zelfverzekerde en rustige hond. Wanneer hij enthousiast wordt, kan hij nog wel eens onstuimig zijn. Dit zie je zeker wanneer hij nog een puppy is. Als hij eenmaal in de puberteit is, kan hij erg eigenwijs zijn. Het is belangrijk dat je dan consequent bent en duidelijk de regels handhaaft zodat je hond goed in de gaten heeft wie de leiding heeft.
Mocht hij te veel uitgedaagd worden, dan zal hij niet over zich heen laten lopen. Hij gooit zijn gewicht dan in de strijd en hij is op zulke momenten sneller dan je zou denken. Andere huisdieren hoeven niet echt bang te zijn voor de Newfoundlander. Hij heeft niet echt een jachtinstinct en wanneer hij goed is gesocialiseerd, kan hij goed met kleine huisdieren of katten overweg.
Over het algemeen vinden honden het niet fijn om veel alleen thuis te zijn, maar de Newfoundlander kan prima een paar uur alleen zijn. Hij moet dan echter wel genoeg beweging krijgen daarnaast en het moet hem wel aangeleerd worden om soms alleen te zijn. Hij vindt het heerlijk om buiten te zijn en het is geen probleem als het koud is of regent.
Hij zal het juist eerder te warm dan te koud hebben. Toch is de Newfoundlander niet geschikt om de hele dag buiten te zijn, want hij vindt het fijn om veel contact te hebben met zijn gezin. Deze honden blaffen maar weinig en doen dat alleen als ze er ook een goede reden voor hebben.
De verzorging
Wanneer je een Newfoundlander hebt, is het belangrijk dat je regelmatig zijn ogen, oren, gebit en nagels controleert. De nagels moeten goed bijgehouden worden. Wanneer je iets ziet dat niet klopt, kun je het beste naar de dierenarts gaan. Daarnaast is het ook belangrijk dat je hond niet te dik wordt, want dan kan hij al snel last krijgen van zijn gewrichten. Dit kan soms lastig zijn om te zien dankzij zijn dikke vacht, dus je kunt het beste je hond regelmatig wegen.
De Newfoundlander heeft dus een hele dikke vacht en die heeft ook heel veel verzorging nodig. Zo moet hij elke week helemaal doorgekamd worden. Op deze manier komt er genoeg lucht in de vacht en kun je voorkomen dat er klitten ontstaan. Wanneer je de vacht van je Newfoundlander gaat kammen, is het het makkelijkste om onderaan bij de achterpoten te beginnen.
Je kamt dan hier een laagje en wanneer deze goed doorgekamd is, ga je een stukje naar boven. Zo ga je de hele tijd door totdat de hele vacht goed gekamd is. Er zijn een aantal plekjes waar je extra op moet letten, zoals achter het oor en onder de oksels, want hier kan de vacht extra snel gaan klitten.
Je kunt de vacht verder ook dagelijks borstelen. Iets anders dat je kunt doen om de vacht te verzorgen, is door hem elke week door te blazen met een waterblazer of een sterke föhn.
Op deze manier kun je namelijk al het vocht en vuil uit de vacht blazen. Bovendien komt er dan lucht in de vacht waardoor hij minder gaat broeien en stinken. Soms komt er wat haar onder de voetzolen of steekt het boven de tenen uit. Dit kun je dan wegknippen.
De rui
Wanneer je Newfoundlander in de rui is, kan hij wel wat extra verzorging gebruiken. Je kunt dan een harkje gebruiken om het grootste gedeelte van de losse ondervacht te verwijderen.
Denk niet dat het makkelijk is om dit harkje ook te gebruiken wanneer je hond niet in de rui is, want op deze manier kun je zijn vacht beschadigen. Bovendien kun je ook haren lostrekken, waardoor je het ruipatroon verstoort. Wanneer dit allemaal te veel werk voor je is, kun je er ook voor kiezen om je hond naar de trimsalon te brengen. De mensen die hier werken kunnen je ook meteen laten zien hoe je de vacht goed kunt doorkammen en onderhouden.
Niet scheren
Je mag de vacht van je Newfoundlander nooit scheren, ook niet als er veel klitten in zitten of wanneer je denkt dat je hond het erg warm heeft. Op die manier verniel je namelijk de structuur van de vacht. Hierdoor wordt de vacht minder luchtig en kun je hem moeilijker onderhouden, waardoor je Newfoundlander het juist te warm krijgt in plaats van dat hij het lekker koel heeft.
Bovendien kan je hond op deze manier huidklachten krijgen. Houd er ook rekening mee dat de vacht van je Newfoundlander wolliger en moeilijker te onderhouden kan worden wanneer je ervoor kiest om hem te castreren.
Beweging
Een grote hond als de Newfoundlander heeft redelijk wat beweging nodig zodat hij goed in conditie blijft. Begin hier meteen mee wanneer hij nog jong is, maar bouw het rustig op. Puppy’s mogen namelijk niet te veel beweging hebben omdat zijn gewrichten dan overbelast worden.
In principe kun je je Newfoundlander makkelijk los rond laten lopen tijdens wandelingen, want ze blijven meestal wel in de buurt van hun eigenaar. Houd er wel rekening mee dat ze gek zijn op water en dat ze dus in elk slootje of meertje willen zwemmen. Dat is op zich best handig wanneer hij nog jong is, want het is goed voor de opbouw van zijn spieren en belast zijn gewrichten niet te veel.
Helaas is de Newfoundlander iets te zwaar gebouwd voor de meeste sporten, maar in het water blinkt hij uit. Zo zullen ze ook wel eens de neiging hebben om mensen te willen ‘redden’, iets wat je vast wel zal merken als jullie samen gaan zwemmen. Verder kun je met je Newfoundlander ook een lange wandeling maken of hem wat rond laten speuren.
De opvoeding
Voor elke puppy is het belangrijk dat hij goed gesocialiseerd wordt. Zorg er dus voor dat je pup veel in aanraking komt met nieuwe mensen, dieren en andere zaken. Let er hierbij wel weer op dat je niet te veel doet, want je puppy moet ook weer niet overprikkeld raken. Hij moet dus ook genoeg rust krijgen.
Het is belangrijk dat je vanaf het begin af aan meteen duidelijke regels opstelt en dat je hier ook consequent mee omgaat. Bij een zware en sterke hond als de Newfoundlander is het belangrijk dat hij meteen weet wat hij niet en wat hij wel mag. Uiteindelijk wordt het natuurlijk een hele grote hond, dus je kunt hem ook maar beter meteen afleren om tegen mensen op te springen. Ook kun je het beste hem meteen veel kammen en borstelen, zodat dit op latere leeftijd ook geen probleem wordt.
Training
De Newfoundlander kan goed leren en wil graag iets voor zijn baasje doen, maar je moet wel goed zijn aandacht vast blijven houden. Blijf daarom oefeningen niet eindeloos herhalen, maar zorg ook voor wat variatie in de training. Dit ras reageert over het algemeen goed op de stem van zijn baasje.
Het beste kun je naar een puppycursus gaan waar hij leert om jouw aanwijzingen te volgen. Wanneer hij in de puberteit komt, kan hij wat eigenwijs worden. Je moet dan ook consequent zijn, zodat je de leiding blijft behouden.
De kosten
Wanneer je een Newfoundlander bij een erkende fokker koopt, betaal je meestal tussen de €1500,- en de €2000,-. Daarnaast moet je dan ook nog andere spullen kopen, zoals speeltjes, een riem, een etensbak en een mand. Een Newfoundlander is natuurlijk een grote hond, waardoor hij ook veel eet.
Je kunt daarom het beste rekening houden met zo’n €60,- aan voer elke maand. Daarnaast zijn dierenartskosten vaak ook hoger bij grote honden, simpelweg omdat ze ook meer medicijnen nodig hebben dankzij hun grote lichaam.
Je kunt het beste de puppy kopen via een erkende fokker. Je hebt op deze manier namelijk zekerheid over de afkomst van de puppy. Bovendien zit de fokker aangesloten bij een rasvereniging en moet hij zich aan bepaalde regels houden tijdens het fokken. Het fokken is dan ook echt een hobby en niet een manier om geld te verdienen.
Er zijn wel handelaren en andere mensen die fokken om hun brood te verdienen. De puppy’s zijn hier een stuk goedkoper, maar wees wel voorzichtig. De puppy’s zijn meestal namelijk niet goed gesocialiseerd en de ouders zijn niet altijd getest op erfelijke aandoeningen. Hierdoor ben je vaak alsnog duurder uit omdat je dan veel geld kwijt bent aan gedragstherapie of medische kosten.
Leer alles over jouw lieve Newfoundlander
Wil je álles leren over jouw Newfoundlander? Bekijk dan ook het Newfoundlander Handboek eens. In dit boek van 100+ pagina’s ontdek je namelijk alles over deze geweldige hond. Momenteel met korting en niet goed, geld terug garantie!
Klik hier om het boek te bekijken →
Veel voorkomende ziektes en aandoeningen
Zoals de meeste rassen is ook de Newfoundlander gevoelig voor een aantal aandoeningen en ziektes. Eén van de meest belangrijke erfelijke aandoeningen, is aorta stenose. Dit is een versmalling van de aorta, oftewel de lichaamsslagader. Hierdoor kan het bloed niet zo goed van het hart richting de aorta stromen.
Dit wordt veroorzaakt door een bindweefsel achtige ring. Hoe erg de verschijnselen hiervan zijn, ligt aan de ernst van de versmalling. Aorta stenosa kan al bij de geboorte aanwezig zijn en erger worden naarmate de hond groter wordt.
Dilaterende cardiomyopathie
Een andere erfelijke aandoening waar de Newfoundlander last van kan krijgen, is dilaterende cardiomyopathie. Dit is een hartaandoening waarbij de hartspier van de hond niet meer genoeg kracht heeft om samen te trekken. Dit zorgt er voor dat de hartspier slapper wordt, waardoor de hartkamers weer verwijd raken.
De exacte oorzaak van deze hartaandoening is niet bekend, maar deze aandoening wordt wel steeds erger. De symptomen hiervan zijn onder andere benauwdheid en een verminderd uithoudingsvermogen. Wanneer je naar het hart luistert, is meestal een ruis te horen. De diagnose voor deze aandoening wordt gesteld door een echografie te maken.
Heupdysplasie
Ten slotte komt ook de heupdysplasie veel voor bij de Newfoundlander. Deze aandoening aan het heupgewricht zie je ook vaak bij andere honden. Er is dan een afwijkende ontwikkeling in het heupgewricht, wat er voor zorgt dat de kop van de heup niet meer zo goed in de heupkom past. Op deze manier wordt er dan schade veroorzaakt in het gewricht.
Deze aandoeningen is erfelijk en wordt ook beïnvloed door andere factoren, zoals een hoge groeisnelheid, overgewicht, of te veel of verkeerd bewegen. Een jonge Newfoundlander met een heupdysplasie heeft meestal een plotselinge pijn in de heup en achterpoten en is minder actief. Een oudere Newfoundlander met een heupdysplasie laat meestal tekenen van startkreupelheid zien.
Wil je nog meer leren over jouw (toekomstige) Newfoundlander?
Wil je alles weten over jouw lieve hond? Bekijk dan het Newfoundlander Handboek eens. In dit e-book met meer dan 100 pagina’s leer je alles over deze geweldige hond.
Zo gaat het onder andere over de aanschaf, raskenmerken, gezondheid, verzorging en gedragstraining. En je krijgt tijdelijk ook nog eens 4 gratis bonus boeken!
Klik hier om het e-book te bekijken →
